Uzupełniająca odpowiedzialność pracodawcy za skutki wypadku przy pracy

17 maja 2020
5/5 - (1 vote)
W sprawie z powództwa pracownika o ustalenie wypadku przy pracy niedopuszczalne jest równoczesne orzekanie przez sąd pracy na wniosek pracodawcy, że do wypadku przy pracy doszło wyłącznie z winy poszkodowanego pracownika w okolicznościach wyłączających prawo takiego ubezpieczonego do świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego, jeżeli pozwany pracodawca nie wytoczył pracownikowi powództwa wzajemnego o ustalenie, że nie będzie ponosił uzupełniającej odpowiedzialności cywilnoprawnej za skutki spornego wypadku przy pracy, do którego miało dojść z wyłącznej winy pracownika – orzekł Sąd Najwyższy w sprawie I PK 290/15 z 1 grudnia 2016 r.

Niniejsze orzeczenie podejmuje problematykę odpowiedzialności pracodawcy za skutki wypadku przy pracy oraz odpowiedzialności pracownika za naruszenie przestrzegania zasad bhp. W wyżej wymienionej sprawie na skutek wypadku przy pracy pracownik domagał się ustalenia, że przyczyną wypadku przy pracy nie była wyłączna wina pracownika. Jednak oba sądy uznały, że wina za wypadek przy pracy obarcza wyłącznie pracownika. Pracownik skorzystał z możliwości złożenia skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego, który uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu. Z orzeczenia dowiesz się m.in., jakie były okoliczności wypadku przy pracy, jakie obowiązki ciążyły na pracodawcy na skutek wypadku przy pracy, jakie skutki miało niewytoczenie powództwa wzajemnego przez pracodawcę.

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU NAJWYŻSZEGO

Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok w części dotyczącej ustalenia przyczyny wypadku przy pracy i odrzucił skargę w pozostałej części. Skarga kasacyjna zawierała usprawiedliwione podstawy tylko w części oddalającej apelację od wyroku sądu pierwszej instancji ustalającego wyłączne zawinienie skarżącego w spowodowaniu wypadku przy pracy z 27 maja 2011 r. z powodu naruszenia „zasad bhp przez niewłaściwe ustawienie pojazdu podczas rozładunku dokonane wskutek rażącego niedbalstwa”. Oczywiście usprawiedliwiony okazał się kasacyjny zarzut naruszenia art. 321 kpc, ponieważ w procesie wytoczonym pracodawcy o ustalenie wypadku przy pracy sądy pracy nie orzekają o potencjalnie wyłącznym zawinieniu pracownika w spowodowaniu wypadku przy pracy już dlatego, że wina poszkodowanego nie należy do legalnej definicji wypadku przy pracy z art. 3 ust. 1 ustawy wypadkowej.

PRAKTYKA ORZECZNICZA DOTYCZĄCA WYPADKÓW PRZY PRACY

Tematyka wypadków przy pracy była przedmiotem wielu orzeczeń sądowych. Dla przykładu można podać orzeczenie Sądu Najwyższego z 25 października 2016 r., I PK 270/15, w którym sąd orzekł, że „pracodawca, który sporządził lub zatwierdził protokół powypadkowy, może we własnym zakresie oraz bez „uprzedniego” angażowania sądu powszechnego sprostować nieprawidłowości zawarte w takim„własnym” dokumencie prywatnym, jeżeli są one niezgodne ze stanem faktycznym, nieprawdziwe lub bezpodstawne, jeżeli mogą mieć istotny wpływ na rozmiar obciążeń składkowych na pracownicze ubezpieczenia wypadkowe”. Zgodnie z wykładnią Sądu Najwyższego przyjętą w sprawie z 14 maja 2009 r., sygn. akt II PK 282/08, wymóg treści protokołu powypadkowego ma dokumentować nie tylko sytuację prawną pracownika, lecz również pracodawcy. Według obecnie obowiązującej ustawy wypadkowej skutkiem wypadku przy pracy jest uraz, a więc uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego. W prawidłowym udokumentowaniu przyczyn wypadku przy pracy wyraża się więc interes prawny pracownika, co uzasadnia powództwo o jego sprostowanie także w spornym zakresie

 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Loading

Please follow and like us:
icon Subscribe pl PL